Σκύβοντας πάνω ἀπ᾿ τῆς ψυχῆς μου τὴ συσκότιση

στίχους ἰσχνοὺς θὰ ἐπιδείξω

ἀποκλεισμένους ἀπὸ ἀπρόσμενη κακοκαιρία

ποῦ πλήγωσε θανάσιμα

κάποιο δειλό μου λυκαυγές.

Πολλὰ θὰ λὲν οἱ στίχοι αὐτοί,θὰ δεῖτε, θὰ διαβάσετε.

Ὁ τελευταῖος μόνο στίχος τίποτε δὲν θὰ λέει.

Κοιτώντας θλιβερὰ τοὺς προηγούμενους θὰ κλαίει.